روزمرگی

بیشتر دیدنت دلیلی برای آرامش بیشتر است . نگاهت گاه به ترانه مادری میماند برای آرام کردن کودک بی تابش . و اما عمق علاقه و دوست داشتنت چون رازی که در کوچ هرساله پرستو ها ست پنهان میماند .
حیف که دستانت را نمیشود لمس کرد .
چه درد جانکاهی بود وقتی قرارت نبود و من کاری از دستم بر نمی آمد.
سالم و سلامت و مانا باشی مهربان من